Kurd u Kurdistan’i kalmak yaşamaktır (şiir)

0
1848

Sabrın tükendiği, gün ortasının karanlığa dönüştüğü,
Öğüdün öfkeye dönüşüp anlamsızlaştığı,
Emek verdiklerinin ihanet kurşununa dönüştü,
Destek beklediklerinin çirkefleştiği,
Adaleti temsil edenlerin başında tecavüzcülerin, sapıkların
baş lideri olduğu,
Canilere yargıç dendiği,
Soyguncuya avukat dendiği,
Fitneciye gardiyan dendiği,
Doğrunun günah, yalanın somut delil sayıldığı,
Güvenlik görevlisinin eşkıya olduğu,
Zulumün adına Kanun kural dendiği,
Barbarlığa uygarlık dendiği bir düzen ortamında,
Adalet arasanız,

Gecelerinize uyku uğramaz.
Kirli anlaşmalarla rehin tutulduğunuz
Tecrit duvarlarının öcüye dönüştüğü,
Kulaklarının ses aradığı,
Gözlerinin ışık göremediği,
Bedeninin duygu aradığı,
Güzelliklerden zevk alamaz olduğunu anladığında,
Hollanda denen Dünya cehenneminde olduğunu
Kabul et………
Titre ve kendine gel.
Bedeninin her hücresinin Kürd olduğunu anımsat kendine.
Ve de boş arayışlarla oyalanma sakın.
Xweda’nın verdiği Kürd’lüğüne ve de
mertliğine sığın sen senin.

Kazanıp paylaşmayı düşün fırsatçılara inat.
Güneşin ışığına dönüştür öfkeni.
Yağdır öğütlerini Güneş’in ışınlarıyla birlikte.
Sevgiyle kucaklayıp yaratanın güzelliklerini,
Sabra dönüştür yarattığın ışıkları.
Püskürtü ver ihanet kurşunlarının üstüne.
Yol gösterici ol çirkefleşen rebenlere.
Dicle ve Fırat nehir sularında yıkanıp paklanmalarını
öğütle kürd’lük adına.
Cani’lere islah bilgisi ver kürd bilgeliğinden.
İnsan’lık öğütlerini anlat rahatlamak için.
Munzur cennet’tinden gürül gürül akan Munzur
suyu gibi sütbeyaz şelale resimlerini çiz.
Pırpızek, pivok, nergis, zehter ve papatyalarla süsle,
etrafını ceviz ve meşe ağaçlarının gölge saldığı,
Dersim diyarında,

Bal arılarının seferberlik ilan ettiklerini duyur.
İncir, üzüm, nar, dut, badem ve fıstık-fındıklarımızla
biz bize yeteriz diye haykır.
Kurdistan’ı anlat adalet arayanlara.
Özgürlük için silah kuşanmak ve de savaşmak zorunda
bırakılmış Kurdistan’ın keç u xwort’larını anlat.
İnsan gibi onurlarıyla yaşayabilmek için ölüme koşan
Kürd’ün dramını anlat.
Anlat ki, insan gibi yaşabilirliği öğrenip
İnsan gibi ölsünler bari, çirkefliği “Adalet” diye
yutturmaya çalışan yalancı, fitneci eşkıya bozuntuları.
Deşta Diyarbekir bereketini dile soygunculara.
Uykuyu arama cehennemin tecritlerinde.
Kurdistan’ın pınarbaşlarında uyursun bol bol.
Yazarak ses ol kulaklarına.
Çizerek ışık ol gözlerine.
Duyguya dönüştür kendi bedenini.
Zihninden sil, yok et zulumü, barbarlığı.
Kurd u Kurdistan’i kal sen.
Görecek o zaman herkes,
Cennet’te dönüşür Hollanda denen cehennem.

Hüseyin Baybasin
Nisan 2007

TEILEN
Önceki İçerikHakim’imiş (şiir)
Sonraki İçerikKurdistan (şiir)