TUTKU (şiir)

0
2301

Bedenimi esir alan uğursuzlar.
Karşıtlarıyla birleşmekte keramet bulamadılar.
Uğursuz temelin, hayırlı yapısının olamayacağını yaşadılar.
İdiallerimden ürktü fırsatçı çıkarcı yobazlar.
Bebelerimden ayrı bırakıp beni eriteceklerini sandılar.
Bebelerimi etten kemikten sandılar.
Beni de kendileri gibi korkak saydılar.
Kavgam vardı benim sevdam için.
İdiallerim sevdam olmuştu.
Kararım vardı tutkulu olduğum.
İdiallerim.

Sevdam.
Kavgam, kararım, tutkum…
Görememişlerdi insan kılığındaki yaratıklar.
Büyüyecek bebelerim zalimlerin zulmüne rağmen.
Başaracağım.
Başaracağım tutkumu paylaşmayı ucuz ihanetlere rağmen.
Süslü püslü ama çirkef işbirlikçilere karşı
Sevdamın,
Kavgamın kazanacağına ne şüphe.
Yüreğimi ısıtan idiallerim varken.
Tanrımın lutfudur bana,
Bedenimi esir alan uğursuzlar
Esir düşecekler
Sevdalı
Tutkulu
İdiallerimin kavgasına.
Halkımın hizmetine sermayedir benim hikayem.

Hüseyin Baybasin
Nisan 2007

TEILEN
Önceki İçerikVATAN VE SEVGİ (şiir)
Sonraki İçerikXwedano (şiir)