Zor olan insan gibi yaşamakmış.
Yanılmak mı inanmak mı desek.
İnsan gibi görünmek adres midir?
İnsan gibi yaşamak ne güzel.
Zor olanı başarmak çok daha fazla güzel.
Kimlere battı, kimlere, niye?
Zor olanı başarmak, güzel olana ulaşmak sonra.
Niye battı, niye incitti, sen söyle.
Çok gördün bana, niye?
Yurdumda yuvamda yaşamak.
Zor olanı başarmak.
Güzelliği benimsemek.
Size, niye battı?
Yanlış adres olmak, hevesiniz midir?
Ecdadınızdan miras mıdır size?
Her neyse, çirkinleşmenizin kaynağı.
Bulamazsınız doğru yanıtı.
Donuk ve duygusuzca aynaya bakmakla.
Bakın, birde bizlere.
Zor olanı başaranlara.
Bizi, gömdüğünüz mezarlardan,
beton ve demirden duvarların arasından
gül olup, nergis olup yeşerdik.
Alın size, kokumuzdan yararlanın.
Başımıza yıkıp yaktığınız evimizin külünden doğduk yeniden.
Sizi yanmaktan korumak için buradayız.
Görün bizi, siz, çürüyüp pis pis kokunuzdan boğulmadan
Görün bizi, bizi attığınız uçurumlardan yürüyüp geldik.
Kanımızı akıttığınız vadilerden, berrak suya dönüşüp geldik.
Feryatlarımızın yükseldiği asimandan, güneş olup dünyanıza yağdık.
Sizleri yıkamaya, ısıtmaya ve de insan gibi yaşatmaya geldik.
Görün bizi, sizi soylu asaletimizle kucaklamaya geldik.
Size, yaşamın sevgisini sunmaya geldik.
Biz, yağmur olup, kar olup yağdık, bereket için.
Toprak olduk, su olduk, yaşam vermek için.
Güneş olup ısı verdik.
Gül gibi, nergis gibi kokarız.
Sevgi dolu yaşamız biz.
Zor olanı başaranız biz.
Siz, bizi görmezseniz ne olur?
Hüseyin Baybaşin,
25 Aralik 2013
