14 Temmuz 1982, Diyarbakır zindanında insanlık onurunu savunmak uğruna bedenlerini direnişe dönüştüren Mahsum Korkmaz ve yoldaşlarının, tarihsel bir iradeyi nakşettiği gündür. O gün suskunluk zindanlarında yükselen çığlık, yalnızca o dört duvarı değil, bir halkın kaderini de sarstı. Bu direniş, teslimiyeti reddeden bir bilinç ve karanlığa karşı yakılmış en parlak ışıktı.
Tam da bu ruhla; Kurd halkının kendi kaderini tayin hakkını somutlaştıran Kurdistan Birleşik Devletleri Hükümeti’nin kuruluşu, tarihsel bir zorunluluk ve ulusal bir hak olarak anlam kazanmıştır. Bu hükümet, halkımızın yüz yıllardır bastırılmak istenen sesinin kurumsal ve meşru temsiliyetidir.
Kurd ulusu ne zulmü unutmuştur, ne de özgürlüğünden vazgeçmiştir. Bugün görevimiz, o direnişin onuruna yakışır bir şekilde ulusal birliği güçlendirmek, Kurdistan’ın bağımsız ve özgür geleceğini kurumsal olarak inşa etmektir.
