Diasporada ve özellikle Avrupa’da yaşamak zorunda kalmış soydaşlarımızın her alanda kendilerini geliştirmeleri gerekmektedir. Bu, hepimiz için geçerli bir durumdur ve burada net olmalıyız. Birlikte hareket etmeyi prensip edinmeliyiz. Daha da önemlisi, Kurd û Kurdîstan davasını şimdiye kadar koruyup geliştirmek ve bu mücadeleyi bağımsızlık hedefine taşımaya öncelik vermeliyiz. Hedefimiz bu olmalıdır.
Fırsatçı, çıkarcı, hırsız ve dolandırıcıların kazanımlarımızı kendilerine çıkar malzemesi yapmalarına seyirci ve sessiz kalmamalıyız. Hedefe yürümenin önünün tıkanmasına izin vermemeliyiz. Ayrıca, yeteneksiz ve kibirli kişilerin soydaşlarımızı kendileri gibi verimsizleştirmemesi gerekir. Bu konuya hepimiz dikkat etmeliyiz. “Ben bilirim, ben yaparım” diyerek kendilerini verimsizleştirdikleri gibi, soydaşlarımızı da verimsizleştiriyorlar. Bu hususu önemsemeli ve üzerinde durmalıyız. Bu tutum içinde olan soydaşlarımızı, sorumsuz davranışlarından vazgeçmeleri için teşvik etmeliyiz.
Cengâverlerimizin canları ve kanlarıyla fedakârlıkla yarattıkları kazanımların amacın dışında kullanılmasına ve itibarsızlaştırılmasına da seyirci kalmamalıyız. Bu, her şerefli Kurdün görevidir. Fedakârca bizler için kazanım sağlamış olan cengâverlerimizin emeklerine saygı göstermeli ve bu emeklerin birilerinin çıkarı için verimsizleştirilmesine, yozlaştırılmasına ve itibarsızlaştırılmasına izin vermemeliyiz.
Bunlar çok önemlidir ve hepimize görevler düşmektedir. Şimdiye kadar, biz Kurdler dışında birilerinin bizim adımıza karar vermesine izin verdik. Bu bizim hatamız ve kusurumuz olmuştur; kendi değerlerimize sahip çıkmadık, edinilmiş kazanımlarımıza sahip çıkmadık. Bu durum değişmek zorundadır. Kendi kendimize sahip çıkmaya, kendi devletimizi oluşturup yönetmeye ve bu kazanımlarımızı değerlendirerek hedefe ulaşmaya yeterliyiz. Tutarlılıkla bu kararlılığımızı değiştirmeden hedefe yürümeliyiz.
